De politieke machtsverhoudingen in west Europa rond 1477
|
Zoals duidelijk is op de hiernaast weegegeven kaart waren er rond 1477 in Europa drie machtsblokken: Frankrijk, Het Heilige Roomse Rijk en daar tussen in Bourgondie. De Hertog van Bouirgondie, Karel de Stoute wilde door de verovering van Lotharingen de onder zijn beheerstaande gebieden met elkaar verbinden. Frankrijk dat dan aan twe kanten volledig ingesloten zou worden wilde dat voorkomen en in de slag bij Nancy is Karel de Stoute omgekomen.
Daardoor onstond een gevaarlijke politieke situatie voor het voortbestaan van Bourgondie want Karel de Stoute met zijn vrouw Margaretha van York hadden niet de vereiste mannelijke opvolger, alleen een dochter, Maria van Bourgondie. Een huwelijk met haar zou de Franse koning betekenen dat dit gebied op den duur tot Frankrijk zou gaan behoren. Maria van Bourgondie was daar niet toe bereid maar kon niet te lang wachten met een keuze voor een echtgenoot want de zeer rijke steden zoals Gent, Brugge en Ypern vonden dat ze al genoeg betaald hadden voor de veroveringsoorlogen van haar vader en meenden dat ze wel meer zelfstandigheid konden hebben in ruil voor de acceptatie van hun steun aan het voortbestaan van Bourgondie anders zouden ze zich net zo goed bescherming kunnen vragen van Frankrijk. |
|
|
Maximiliaan I de redder in de nood
De redding in deze situatie kwam van zoon van de Keizer van het Heilige Roomse Rijk, Maximiliaan I van Oortenrijk, Nog in het zelfde jaar trouwde Maria van Bourgondie met Maximiliaan van Oostenrijk en werd hij "iure uxoris" Hertog van Bourgondie en werd dit gebied verbonden aan het Heilige Roonse rijk en niet aan Frankrijk. |
|
Maximiliaan moest onmiddelijk bij de rijke gebieden van Vlaanderen vragen om financiele steun om tegen de aanvallen van de Fransen en de Noordelijke vorsten (de Hertog van Geldre) het Bourgondische leengebied te verdedigen. Dit leidde in Vlaanderen tot het gerucht dat Maximiliaan in het geheim hun gelden naar Oostenrijk overbracht.
Er waren ook positieve ontwikkelingen. In 1478 kregen Maria en Maximiliaan een potentiele troonopvolger, Philip, en twee jaar later een dochter, Margarethe.
Er waren ook positieve ontwikkelingen. In 1478 kregen Maria en Maximiliaan een potentiele troonopvolger, Philip, en twee jaar later een dochter, Margarethe.
Het overlijden van Maria van Bourgondie
In 1482 overleed Maria door een ongeval bij het paardrijden. Daardoor onstond er een nieuwe situatie want de troonopvolger was pas 4 jaar oud. Miaria had in haar testament haar kinderen als universaalerfgenamen vermeld en Maximiliaan als "Vormund" en dat hij tot de meerderjarig worden van haar zoon Philip het regentschap over het grondgebied van Burgondie zou uitoefenen. De relatie tussen Maximiliaan en de Politieke standen in Flaanderen was echter al zo slecht dat zij deze rol van Maximiliaan niet accepteerden. Zij accepteerde welliswaar de nominale vormund maar de facto werd die aan General Staten verleend. Dit wilde Maximiliaan uiteraard niet accepteren maar hij had niet de financiele en militaire middeeln om zich tegen de rijd Vlaamse steden te verzetten.
Wat gebeurt met de twee kleine kinderen?
De steden zochten steun bij Frankrijk en forceerde de vrede van Arras waarbij de regeling wat betreft Philip werd bevestigd en de dochter van Maximiliaan als bruid werd gegven aan de toekomstige Franse koning en daarom aan het Franse hof zou worden opgevoed. Als tegenprestatie zou bij het huwelijk de Freistaat Burgund en Artois in Franse handen overgaan.
Zo werd de dochter van Maximiliaan of 3 jarige leeftijd, buiten de wil van haar vader, naar het Franse hof in Amboise overgebracht. Hoe het met haar verder ging wordt beschreven in het eerste hoofdstuk over de roman over haar.
In 1482 overleed Maria door een ongeval bij het paardrijden. Daardoor onstond er een nieuwe situatie want de troonopvolger was pas 4 jaar oud. Miaria had in haar testament haar kinderen als universaalerfgenamen vermeld en Maximiliaan als "Vormund" en dat hij tot de meerderjarig worden van haar zoon Philip het regentschap over het grondgebied van Burgondie zou uitoefenen. De relatie tussen Maximiliaan en de Politieke standen in Flaanderen was echter al zo slecht dat zij deze rol van Maximiliaan niet accepteerden. Zij accepteerde welliswaar de nominale vormund maar de facto werd die aan General Staten verleend. Dit wilde Maximiliaan uiteraard niet accepteren maar hij had niet de financiele en militaire middeeln om zich tegen de rijd Vlaamse steden te verzetten.
Wat gebeurt met de twee kleine kinderen?
De steden zochten steun bij Frankrijk en forceerde de vrede van Arras waarbij de regeling wat betreft Philip werd bevestigd en de dochter van Maximiliaan als bruid werd gegven aan de toekomstige Franse koning en daarom aan het Franse hof zou worden opgevoed. Als tegenprestatie zou bij het huwelijk de Freistaat Burgund en Artois in Franse handen overgaan.
Zo werd de dochter van Maximiliaan of 3 jarige leeftijd, buiten de wil van haar vader, naar het Franse hof in Amboise overgebracht. Hoe het met haar verder ging wordt beschreven in het eerste hoofdstuk over de roman over haar.
